4 พ.ย. (กัวลาลัมเปอร์ -> บินกลับสิงคโปร์) วันนี้ตื่นสายกว่าที่กำหนดไปเป็นชั่วโมงเพราะความเหนื่อยจัด อาบน้ำ จัดกระเป๋า ลงไปเช็คเอ้าท์แล้วฝากกระเป๋าไว้กับทางโรงแรมเพราะกะว่าต้องกลับมาไม่ทันเที่ยงแน่ๆ เมื่อเช็คดูแล้วว่าดีลที่จองมา 1,200 บาท ไม่มีอาหารเช้าให้ พวกเราก็ต้องหอบหิ้วกระเพาะอันหิวโหยไปตายเอาดาบหน้า แต่ปัญหาก็คือ เงินสกุล rm ที่แลกมาหมดแล้วววว และยังไม่ได้ซื้อของฝากอะไรเลย แง่วววว ก็เลยเอาเงิน sgd ที่ติดไปด้วย ไปแลกเอาแถว Bukit Bintang เรทดีพอสมควร 1 sgd ต่อ 2.6 rm แลกไป 50 sgd ได้มา 130 rm พร้อมลุยต่อ แผนคร่าวๆของเราในวันที่คือการเดินเที่ยวชมสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของมาเลเซียแถวสถานี Masjid Jamek และบริเวณโดยรอบ แล้วค่อยขึ้นรถกลับมาเอากระเป๋าที่โรงแรมเพื่อไปสนามบิน ขอนำแผนที่ออกมาโชว์อีกครั้ง เราจะขึ้นรถไฟจาก Bukit Bintang (สายเขียว) เปลี่ยนขบวนเป็นสายส้มที่ Hang Tuah เพื่อไปลงที่สถานี Masjid Jamak ขอลงรูปสถานที่รถไฟฟ้าของมาเลเซียให้ดูชัดๆ สภาพโดยรวมของเค้าค่อนข้างเก่า ถ้าเป็นสายเขียวรถจะมีอยู่ 2 โบกี้เท่านั้น สั้นๆเล็กๆ ...

3 พ.ย. (มะละกา ->กัวลาลัมเปอร์(นอนค้าง)) วันนี้ตื่นเช้าอย่างสดใส พร้อมออกชมเมืองมรดกโลก ฟ้าฝนเป็นใจมาตั้งแต่เมื่อวาน เพราะถึงจะเป็นหน้าฝนของที่นี่ แต่แดดก็ร้อนเปรี้ยงอย่างสม่ำเสมอ อาบเหงื่อต่างน้ำกันเลยทีเดียว ออกมาถามหาสถานที่กินข้าวเช้ากับพนักงานต้อนรับของโรงแรม ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของด้วย เค้าก็ยิ้มแย้มใจดี แนะนำให้ไปกินร้านหัวมุมถนนยองเกอร์ ซึ่งจากรูปคือตึกสีแดงทางซ้ายมือ แต่พอเดินไปสายตาเหลือบไปเห็นร้านข้าวมันไก่ลูกบอลข้างๆ แล้วจำได้ว่าเป็นร้านที่ถูกรีวิวในพันทิปว่าอร่อยที่สุดในมะละกา อาจจะยังเช้าอยู่ เลยไม่มีคิวยาวยืดเหมือนที่เคยเห็นในรูป เลยเลี้ยวเข้าทันใด หน้าร้านแบบชัดๆ Kedai Kopi Chung Wah เข้าไปถึงก็ถามว่ามีอะไรขายบ้าง คนขายบอกมีข้าวมันไก่อย่างเดียว จะเอาไหม แล้วก็เดินจากไป ดูยุ่งมาก ไอเราก็เอาสิจ้ะ หิวแล้ว จัดมาสำหรับ 2 คนเลยพี่ มาดูสภาพไก่กันก่อน จัดมาให้แบบนี้ มันๆ แฉะๆ เหนียวๆ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับไก่สิงคโปร์ แค่บ้านเรายังสู้ไม่ได้ ข้าวมันไก่ลูกบอล ข้าวมันจะเละไปไหน เค็ม มัน เลี่ยน กินบวกกับไก่นี่ เลิกเหอะ อร่อยที่สุดในมะละกา Are you kidding me? น้ำ จืดมาก เหมือนแช่น้ำแข็งทิ้งไว้แล้วน้ำแข็งมันละลายมาเป็นชั้นของน้ำลอยอยู่ แต่ก็ถือว่าอร่อยที่สุดในทุกอย่างที่สั่งมา ค่าอาหารโดนไป 27 rm ...

แม้มาเลเซียจะเป็นหนึ่งในประเทศเพื่อนบ้านแสนร๊ากกกของประเทศไทย ที่อยู่ถัดจากยะลาลงมานิดเดียว แต่เราทั้งสองคนก็ยังไม่เคยได้ไปเหยียบประเทศนี้ซักที อีกทั้งเพื่อนชาวสิงคโปร์ก็ไซโคกันจัง ว่าอาหารถิ่นเมเลย์นั้นแสนอร่อย ไหนๆก็ใกล้แค่นี้ ถ้าไม่ได้ไปลองชิมสักครั้ง มันก็กระไรอยู่ ดังนั้นทริป 3 วัน 2 คืน ณ ประเทศมาเลเซียจึงบังเกิดขึ้น โดยจะนั่งรถบัสเริ่มต้นจากสิงคโปร์ไปแวะ LEGOLAND ที่ Johor Bahru ต่อด้วยเมืองมะละกา ไปจบที่เมืองหลวงกัวลาลัมเปอร์ แล้วค่อยบินกลับมาสิงคโปร์ 2 พ.ย. (สิงคโปร์ -> LEGOLAND -> มะละกา (นอนค้าง)) เช้าวันนี้สดใส ปลอดฝน พวกเราตื่นแต่เช้าและออกเดินทางไปยังจุดจอดรถบัสที่ Singapore Flyer เพื่อจะออกไป LEGOLAND การซื้อตั๋ว LEGOLAND ก็ขออัญเชิญทุกๆท่านไปยังร้านประจำของพวกเรานั่นก็คือ Sea Wheel Travel นั่นเอง ตัวข้าพเจ้าเองสามารถสอยบัตรเข้าสวนสนุกมาได้ในราคา 38 sgd (950 บาท) มาได้อย่างง่ายดายอีกทั้งไปวันไหนก็ได้ (ตั๋วจะมีอายุประมาณ 3-6 เดือน ขึ้นอยู่กับล็อตเก่าล็อตใหม่) หากเทียบกับราคาหน้าเว็บแล้วซึ่งต้องระบุวันที่จะไป จะเห็นว่าแพงกว่ามาก ขนาดจอง 7 วันล่วงหน้าแล้วยังราคา 112 ...

กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ สายการบินเสือเหลืองผู้ใจดี Tiger Air ได้ออกโปรโมชันเที่ยวบินไปกลับ ไทย – สิงคโปร์ ในราคาย่อมเยาว์เพียง 2,930 บาท คุณสำลีของฉันก็มิวายเป็นเหยื่อโฆษณา ซิ้อมากับเค้าเหมือนกัน หุหุ เมื่อใกล้จะถึงกำหนดการเดินทาง (วันที่ 31 ต.ค. – 6 พ.ย. เป็นเวลาทั้งสิ้น 5 วัน 6 คืน) คำถามสำคัญก็คือจะไปที่ไหนกันดี เพราะการเยือนสิงคโปร์คราวที่แล้วก็เก็บเรียบเกือบทั้งเกาะ จะให้ไปซ้ำก็กระไรอยู่ ทริปไปเที่ยวมาเลเซียจึงถือกำเนิดขึ้น เหตุผลคือไปง่าย ใกล้ และ ไม่แพงมาก แต่ก่อนอื่นขอไปรับคุณสำลีที่สนามบินก่อน ตื่นเต้นชะมัด 31 ต.ค. เครื่องลงประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง กว่าคุณสำลีจะเดินต๊อกแต๊กออกมาก็ประมาณ 4 ทุ่มพอดี ฉันมัวแต่เตรียมป้ายตอนรับไม่ทันได้ดูเวลาเลยมาสายไป 15 นาที ถือว่าโชคดีไม่คลาดกัน สำหรับคนไปรับญาติๆที่สนามบิน สามารถเอา flight number เสริชใน Google เพื่อดูสถานะของเที่ยวบินได้ ว่าเครื่องลงแล้วหรือยัง จะลงประมาณกี่โมง ต้องไปรอ terminal ไหน belt (สายพานกระเป๋า) ...

ครั้งหนึ่งตอนยังเป็นเด็กน้อย ได้มาเที่ยวเขาค้อกับครอบครัว เจอทะเลหมอกโดยไม่ได้ตั้งใจ จำได้เลือนรางว่า สวย เหมือนฟ้าทั้งฟ้าปูพรมกำมะหยี่สีขาว จนอยากจะลองสัมผัสว่ามันจะนุ่มขนาดไหน ครั้งนี้แน่นอนว่า นอกจากจะมาผจญภัยแล้ว สิ่งที่หวังจะมาสัมผัสเป็นอันดับต้นๆ คือทะเลหมอก ความอลังแห่งธรรมชาตินี่เอง จากคำแนะนำจากเจ้าของร้านอาหาร พวกเราตั้งนาฬิกาปลุกเพิ่อตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นและทะเลหมอกตั้งแต่ตีห้าครึ่ง เรียกได้ว่าฟ้ายังมืดตื๊ดอยู่เลย ช่างภาพของเรางัวเงียตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ทำคือคว้า counterpain มาวอร์มกล้ามเนื้อ เตรียมตะกายเนินไปถ่ายทะเลหมอก ระหว่างที่คนอื่นกำลังเตรียมตัวอยู่นั้น คุณสำลียังแน่วแน่ที่จะนอนต่อไป = =^ เมื่อทุกคนพร้อม ก็ได้เวลาออกเดินทางตามล่าหาทะเลหมอก พวกเรามาถึงหอดูดาวและจุดวัดอุณหภูมิกันเป็นกลุ่มแรก ถึงหมอกจะหนาแค่ไหน แต่ช่างภาพเตรียมกางขาตั้งกันอย่างขะมักเขม้นและมีความหวัง ไม่รู้ว่าอุณหภูมิเท่าไหร่ เพราะที่วัดอุณหภูมิดันเสียพอดีช่วงที่ไป แต่หนาวมว๊ากกกกกกกกกก หลังจากยืนดูหมอกลงหนาอย่างท้อใจอยู่ได้สักพัก แสงแรกของวันก็เริ่มมา   ช่างภาพตาลุก ไม่ได้หมอก เอาพระอาทิตย์ขึ้นก็ได้ฟร้าา หันไปทางซ้าย ไม่ได้ทะเลขอเป็นควันลอยฟุ้งๆก็เอา ณ จุดๆนี้   แดดเผาจนตัวสีน้ำตาลไปแย้ว ที่รักของช้านนน แชะรูปรวม กร๊ากกกกก กับป้ายยย ไม่น่าเชื่อว่ามาถึงจุดที่สูงที่สูงของภูทับเบิกแย้ววว เฮฮากับพระอาทิตย์ขึ้นและกระหย่อมหมอกก็ถึงเวลากระย่องกระแย่งกลับที่พัก กินอาหารเช้าฟรี เก็บของ และก็ได้เวลาลาจากภูทับเบิกแล้ว ต้องรีบไปเดี๋ยวไปขึ้นเครื่องกลับสิงคโปร์ไม่ทัน TT พร้อมคร๊าบบบ จะลงจากภูก็ยังมิวาย แวะร้านกาแฟสักนิด ร้าน PHUTUBBERK ...

Post นี้ พวกเราจะไปเยือนอดีตสมรภูมิรบ แม้ปัจจุบันได้แปรเปลี่ยนมาเป็นอุทยานแห่งชาติ แต่กลิ่นหายแห่งการสู้รบอันดุเดือดระหว่างแนวคิดสองขั้วก็ยังไม่เลือนหายไป ภูหินร่องกล้า “ฐานที่มั่น” ของพรรค์คอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พ.ค.ท.) เพื่อต่อสู้กับฝ่ายความมั่นคง หลังจากเมื่อวานนี้ไปทำกิจกรรมทรหดกันมา พวกเราก็พร้อมใจกันสลบไสลตั้งแต่ยังไม่ 3 ทุ่มดี วันนี้เลยตื่นแต่เช้าออกมาชมธรรมชาติรอบที่พักซักหน่อย หลังนี้เลย บ้าน “ทิวเขา” ที่พักพิงของพวกเราในสองวันที่ผ่านมา บรรยากาศแนวทิวสน เห็นแล้วสดชื่น คลายอาการเบื่อเมืองได้ดีนัก   ก็จะมีเสียแต่สำลีน้อยจอมงอแง ที่อยากซุกตัวอยู่ได้ผ้าห่มมากกว่า แต่ไปบังคับให้ตื่นมาเดินเล่นด้วย โดยอาศัยตอนงัวเงีย เอากาแฟอะเมซอนมาหลอกล่อ (อยู่ในเขาขนาดนี้มันจะมีไหม?) เดินดื้อตัวแข็งเลย แต่โดยสัญชาติญาณนางก็หยิบกล้องมานะ ต้นสนที่ขึ้นอยู่เป็นสนสามใบ ตามความรู้ชีวะสมัย ม.ปลาย (อันน้อยนิด) ลูกสนจะมีอยู่ 2 ใบ ตัวเมืยกับตัวผู้ ตัวเมียจะใหญ่กว่า พอถึงฤดูผสมกลีบจะบานออกเพื่อรับเกสรจากตัวผู้ ส่วนคุณสำลีนั้น นางกำลังทึ่งกับความรู้ใหม่ เก็บวิวสวยๆมากฝาก อันนี้จากกล้องเพื่อนที่สะลึมสะลือเดินตามออกมาทีหลัง (แต่ดันหากันไม่เจอ) ไปฉกของมันมาอีกรูป สงสัยตอนถ่ายรูปนี้คงลงไปกลิ้งเป็นแน่แท้ เดินกลับมาบ้านพัก อาบน้ำ เก็บของ อำลาบ้านพักกันเรียบร้อย ก็ได้เวลาออกเดินทางต่อ วันนี้เราจะไปตามรอยสหายคนเดือนตุลากันที่เส้นทางศึกษาธรรมชาติ ลานหินปุ่ม-ผาชูธง ต่อด้วยโรงเรียนการเมืองการทหารกัน แล้วค่อยเลยไปพักที่ภูทับเบิก (จริงๆในแผนมีลานหินแตก แต่ไม่ได้ไปเพราะลืม เลี้ยวไปอีกทางหนึ่งแล้ว ส่วนภูแผงม้าเห็นทางขึ้นแล้วยอมแพ้ ...

หลังจากเมื่อวานอุ่นเครื่องด้วยการไปล่องแก่งกันแล้ว วันนี้ก็ถึงคราวไปผจญภัยขั้น MAX ตามหาน้ำตกในตำนาน น้ำตกหมันแดง น้ำตกหมันแดงอยู่ห่างจากบ้านพัก  อช. ภูหินร่องกล้าไปทางภูทับเบิกอีกประมาณ 20 กิโลเมตร สามารถเข้าได้ 2 ทางคือทางหน่วยพิทักษ์อุทยานน้ำตกหมันแดง (ทางเก่า ลำบากกว่า) กับทางน้ำตกหมันขาว (อันนี้จะต้องนั่งรถจากหน่วยพิทักษ์อุทยานน้ำตกหมันแดง ข้ามเขาหลายลูกไปอีกประมาณ 40 กิโล) เนื่องจากฉันเชื่อในศักยภาพของวัยรุ่น ครั้งนี้ กลุ่มของพวกเราเลือกที่จะเข้าทางหมันแดง (overestimate กันสุดๆ) การเดินน้ำตกหมันแดงจะต้องไปให้ถึงหน่วยไม่เกิน 8 โมงเช้า ใช้เวลาเดินป่าทั้งสิ้นประมาณ 6-8 ชั่วโมง คืออยู่ในป่าทั้งวัน ดังนั้นต้องพกอาหารและน้ำติดตัวไปด้วย สิ่งที่ขาดไม่ได้คือเจ้าหน้าที่นำทาง เพราะขอบอกได้เลยว่า ถ้าดุ่มๆเข้าไปกันเองหลงแน่นอน เพราะทางเดินป่าเหมือนไม่ใช่ทาง (ทางเข้ายังหาไม่เจอเลยมั้ง) ดังนั้นจึงต้องติดต่อล่วงหน้าไปก่อน โดยโทรมาที่ อช. ภูหินร่องกล้า แล้วเจ้าหน้าจะใช้วิทยุสื่อสารติดต่อกับทางหน่วยให้ (ที่หน่วยไม่มีสัญญาณโทรศัพท์) กลุ่มเราติดต่อล่วงหน้ามาเป็นอาทิตย์ มาถึงก็มาย้ำอีก 2 รอบ แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าวิทยุไปไม่มีใครรับ เงิบ แต่เอาวะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ลุยเป็นลุย พวกเราตื่นมาเตรียมตัวกันตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ฟ้ายังไม่สว่างดีเลย ถ่ายบ้านพักตรงข้าม เมื่อคืนยังไม่มีคนมาพักทำให้บริเวณนี้เงียบสุดๆ มาฝากท้องที่ร้านดวงใจเช่นเดิม พร้อมกับซื้อข้าวกลางวันเตรียมไปด้วย พอแม่ค้ารู้ว่าไปไหนเท่านั้นแหละ โอโห้วววววววววววว กันเสียงดัง ...

ครั้งนี้มีเวลาไม่มาก อยากเที่ยวไม่ไกลจากกรุงเทพนัก หลังจากระดมสมองกันอยู่ 2 วัน ก็ได้เส้นทางและกิจกรรมอันแสนจะทรหดในธีม “หน้าฝนผจญภัย” สมใจอยาก มาดูเส้นทางการผจญภัยกันก่อน วันที่ 1 (5 ต.ค. 14) : ล่องแก่งลำน้ำเข็ก จังหวัดพิษณุโลก -> พัก @บ้านพักใน อช ภูหินร่องกล้า วันที่ 2 (6 ต.ค. 14) : น้ำตกหมันแดง วันที่ 3 (7 ต.ค. 14) : เส้นทางศึกษาธรรมชาติ ลานหินปุ่่ม – ผาชูธง -> โรงเรียนการเมืองการทหาร -> พัก @บ้านพักในภูทับเบิก วันที่ 4 (8 ต.ค. 14) : ดูพระอาทิตย์ขึ้น + ทะเลหมอก ที่ภูทักเบิก -> กลับ กทม -> กลับสิงคโปร์ (ม่ายยยยยยย) ...

หลังจากถูกปล่อยเกาะ (ก็เกาะจริงๆนะ) มานาน ก็ได้เวลาเหินฟ้ากลับบ้านซักที กลับบ้านไปคราวนี้ นอกจากจะกลับไปซบอกพ่อแม่แล้ว ยังมีทริปท่องขุนเขาเมืองไทยรอฉันอยู่ เนื่องจากตั้งใจไว้ว่า จะกลับเป็นไตรมาส 3 เดือนครั้ง จึงซื้อตั๋วเครื่องบินกลับบ้านล่วงหน้าตั้งแต่มาอยู่ได้ 2 อาทิตย์ จนเพื่อนที่ทำงานงงว่า ยูเพิ่งมา ทำไมจะกลับแล้วล่ะ ก่อนกลับประมาณ 1 เดือน เพื่อนในก๊วนสนิทแชทมาหา ทวงถามถึงทริปประจำปีที่ปีนี้ยังไม่มีกำหนดการใดๆ ไอเราก็ไม่อยากเสียทั้งเงินและวันลาบินไปบินมาหลายๆรอบ ก็เลยนัดไปท่องป่าในคราวเดียวกันนี้เลย ฉันเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นตามสภาพแสงแดด ถ้าฝนตกจะรู้สึกหม่นหมองมาก อีกทั้งยังเกลียดสภาพชื้นแฉะ เลยไม่คิดจะเที่ยวหน้าฝนมาก่อน โดยเฉพาะเที่ยวป่า เพราะมันคงอี๋และเละน่าดู แต่ช่วงที่กลับไป (3-8 ต.ค. 2014) เป็นปลายฝนต้นหนาว ก็เลย เอาวะ ลองเปลี่ยนบรรยากาศเที่ยวป่าหน้าฝนดู ท้าทายและแปลกใหม่ดี ดังนั้นเลยตั้งธีมการเที่ยวครั้งนี้ว่าต้อง “ผจญภัย” ให้มันสุดๆไปเลย ต้องขอบคุณเพื่อนชาวสิงคโปร์จริงๆที่อุตส่าห์แนะนำให้จองตั๋วเครื่องบินกับ Scoot (ปกติรู้จักแต่ Air Asia) ที่มักจะปล่อยตั๋วถูกออกมาทุกวันอังคารเช้าตรู่ โดยจะปล่อยออกมาเป็นช่วงๆ เช่น ตั๋วที่ขายวันอังคารที่จะเป็นของระยะเวลาตั้งแต่ 1 ม.ค. – 15 ม.ค. อังคารหน้า 16 ม.ค.- 1 ก.พ. ...

พอดีโดนเพื่อนชวนเล่นใน facebook ไหนๆทำแล้ว ก็อยากเก็บไว้เป็นส่วนหนึ่งใน Jane Stories 1) แม่เรียกว่า ‘ไอ้แสบ’ เพราะเป็นตัวแสบและขี้เหนียวที่สุดในบ้าน ตอนเด็กๆแม่พาไปไหน งานเค้าล่มที่นั่น กรี๊ดร้องจนทุกคนจำได้ ไปกัดลูกชาวบ้านเค้าจนแม่ต้องไปขอโทษ 2) ตอนเด็กๆ กิจกรรมประจำวันเสาร์คือการไปเขาดินกับพ่อ ไปจนยามจำได้ให้เข้าฟรี กลับมาบ้านต้องนั่งดู The land before time ต่อ ดูไปแล้วมากกว่าร้อยรอบ ดูจนวีดีโอพัง 3) ตอนเด็กๆเคยอ้วน อยู่ประถม มัธยม มหาลัยก็อ้วน ทำงานยิ่งสมบูรณ์ แต่ก็สวย ถ้าผอมกว่านี้ชั้นต้องเป็นดาราแน่นอน 4) เป็น morning person ไม่สามารถตื่นสายได้ไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน แม้กระทั้งเสาร์อาทิตย์ ถ้าดึกเกินเที่ยงคืนจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง หงุดหงิด งุ่นง่าน และเพื่อนภาคคอม เวลาทำงานกลุ่ม เมิงก็ชอบนัดทำงานดึกๆกันจัง แล้วก็ว่าตรูไปเด็กอนามัย 5) อยากได้ฟิลลิ่งของการนอนข้ามวัน ตื่นหลังเที่ยงดูบ้าง ตอนนี้กำลังหัดนอนกลางวันวันหยุด อยากมีความสามารถที่คิดจะนอนก็นอนได้ ุ6) ยุคมืดของการเรียนมีอยู่จริง ตอนอนุบาลร้องไห้ตื้อแม่ไม่ยอมมาโรงเรียนทุกวัน มาถึงก็ชอบโดดเรียนไปนั่งกินเป๊บซี่ที่โรงอาหาร เขียนชื่อตัวเองไม่ได้เพราะเขียน ‘ซ’ ไม่เป็นมีโต๊ะพิเศษนั่งข้างคุณครู เรียนได้รองโหล่ ...