บล็อกนี้น่าจะใช้ระยะเวลาในการเก็บข้อมูลนานที่สุดนั่นก็คือ 2 ปี เก็บทุกสลิป จดทุกบาททุกสตางค์ที่ใช้ไป (แต่วันไหนเมาๆก็ลืมบ้างว่าแม่งจ่ายอะไรไปวะ จบที่หมวด ‘Others’ ฮ่าๆ) จริงๆอยากจะทำตั้งนานแล้วแต่ไม่มีเวลา (ข้ออ้างเดิมๆ) กับไม่กล้าทำ visualization กลัวตัวเองช็อกกับเงินที่ใช้ไป ฮืออออ ความตั้งใจของการเขียนเรื่องนี้ต้องย้อนกลับไปตอนอายุ 25 ตอนนั้นเริ่มรู้ตัวแล้วว่าต้องเรียน MBA ถึงจะจูนความฝันที่จะเป็นเรียนต่อต่างประเทศกับเส้นทางอาชีพเข้าด้วยกันได้ รู้ว่ามันแพงมากแต่ก็ไม่รู้ว่าขนาดไหน ต้องมีเงินเก็บเท่าไหร่ถึงจะไปได้ แล้วประหยัดอะไรได้ไหม พยายามหาข้อมูลแต่ก็ไม่ค่อยเจอแบบละเอียด ส่วนใหญ่คือเจอแต่ค่าเทอมที่เป็นข้อมูลสาธารณะอยู่แล้ว เวลาคุยกับคนที่เรียนอยู่ก็ได้ตัวเลขกลมๆมา ไม่มีใครมานั่งวิเคราะห์ให้ ตอนเรียนก็กลัวตังไม่พอนะ นั่ง track ทุกเดือนว่ากูยังไหวป่าวว้า จบออกมาก็ถูกถามเรื่องนี้เยอะอยู่ เอาอย่างนี้ละกัน วันนี้เอาแบบละเอียดไปเลย จะได้เตรียมหยอดกระปุกกันถูก DISCLAIMER: ขอใส่ disclaimer นิ้ดดดดนึงเดี๋ยวทัวร์ลง ไม่ได้มีเจตนาอวดรวยแต่อย่างใดจริงๆ (เพราะกูโคตรจน) ถ้าใครเคยอ่านเรื่องในบล็อกมาบ้างจะรู้ว่าฉันมาจาก lower middle class แล้วก็ต้องใช้เวลาเก็บเงินไปเรียนเอง ถ้าเทียบกับคนไทยด้วยกันคือไปเรียนตอนแก่แล้ว (เป็นปูชนียบุคคลของรุ่นเลยก็ว่าได้) ด้วยจังหวะที่ดี มีเพื่อนที่ดี เลยทำให้ฉันได้โอกาสไปเรียน แล้วที่มาเขียนเล่าเป็นเพราะฉันมี passion เรื่อง upward mobility (การที่ประชากรสามารถข้ามไปสู่ social economic class ...
Read More »