Jane Stories Share Learn Grow

หลังจากเมื่อวานอุ่นเครื่องด้วยการไปล่องแก่งกันแล้ว วันนี้ก็ถึงคราวไปผจญภัยขั้น MAX ตามหาน้ำตกในตำนาน น้ำตกหมันแดง น้ำตกหมันแดงอยู่ห่างจากบ้านพัก  อช. ภูหินร่องกล้าไปทางภูทับเบิกอีกประมาณ 20 กิโลเมตร สามารถเข้าได้ 2 ทางคือทางหน่วยพิทักษ์อุทยานน้ำตกหมันแดง (ทางเก่า ลำบากกว่า) กับทางน้ำตกหมันขาว (อันนี้จะต้องนั่งรถจากหน่วยพิทักษ์อุทยานน้ำตกหมันแดง ข้ามเขาหลายลูกไปอีกประมาณ 40 กิโล) เนื่องจากฉันเชื่อในศักยภาพของวัยรุ่น ครั้งนี้ กลุ่มของพวกเราเลือกที่จะเข้าทางหมันแดง (overestimate กันสุดๆ) การเดินน้ำตกหมันแดงจะต้องไปให้ถึงหน่วยไม่เกิน 8 โมงเช้า ใช้เวลาเดินป่าทั้งสิ้นประมาณ 6-8 ชั่วโมง คืออยู่ในป่าทั้งวัน ดังนั้นต้องพกอาหารและน้ำติดตัวไปด้วย สิ่งที่ขาดไม่ได้คือเจ้าหน้าที่นำทาง เพราะขอบอกได้เลยว่า ถ้าดุ่มๆเข้าไปกันเองหลงแน่นอน เพราะทางเดินป่าเหมือนไม่ใช่ทาง (ทางเข้ายังหาไม่เจอเลยมั้ง) ดังนั้นจึงต้องติดต่อล่วงหน้าไปก่อน โดยโทรมาที่ อช. ภูหินร่องกล้า แล้วเจ้าหน้าจะใช้วิทยุสื่อสารติดต่อกับทางหน่วยให้ (ที่หน่วยไม่มีสัญญาณโทรศัพท์) กลุ่มเราติดต่อล่วงหน้ามาเป็นอาทิตย์ มาถึงก็มาย้ำอีก 2 รอบ แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าวิทยุไปไม่มีใครรับ เงิบ แต่เอาวะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ลุยเป็นลุย พวกเราตื่นมาเตรียมตัวกันตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ฟ้ายังไม่สว่างดีเลย ถ่ายบ้านพักตรงข้าม เมื่อคืนยังไม่มีคนมาพักทำให้บริเวณนี้เงียบสุดๆ มาฝากท้องที่ร้านดวงใจเช่นเดิม พร้อมกับซื้อข้าวกลางวันเตรียมไปด้วย พอแม่ค้ารู้ว่าไปไหนเท่านั้นแหละ โอโห้วววววววววววว กันเสียงดัง ...

ครั้งนี้มีเวลาไม่มาก อยากเที่ยวไม่ไกลจากกรุงเทพนัก หลังจากระดมสมองกันอยู่ 2 วัน ก็ได้เส้นทางและกิจกรรมอันแสนจะทรหดในธีม “หน้าฝนผจญภัย” สมใจอยาก มาดูเส้นทางการผจญภัยกันก่อน วันที่ 1 (5 ต.ค. 14) : ล่องแก่งลำน้ำเข็ก จังหวัดพิษณุโลก -> พัก @บ้านพักใน อช ภูหินร่องกล้า วันที่ 2 (6 ต.ค. 14) : น้ำตกหมันแดง วันที่ 3 (7 ต.ค. 14) : เส้นทางศึกษาธรรมชาติ ลานหินปุ่่ม – ผาชูธง -> โรงเรียนการเมืองการทหาร -> พัก @บ้านพักในภูทับเบิก วันที่ 4 (8 ต.ค. 14) : ดูพระอาทิตย์ขึ้น + ทะเลหมอก ที่ภูทักเบิก -> กลับ กทม -> กลับสิงคโปร์ (ม่ายยยยยยย) ...

หลังจากถูกปล่อยเกาะ (ก็เกาะจริงๆนะ) มานาน ก็ได้เวลาเหินฟ้ากลับบ้านซักที กลับบ้านไปคราวนี้ นอกจากจะกลับไปซบอกพ่อแม่แล้ว ยังมีทริปท่องขุนเขาเมืองไทยรอฉันอยู่ เนื่องจากตั้งใจไว้ว่า จะกลับเป็นไตรมาส 3 เดือนครั้ง จึงซื้อตั๋วเครื่องบินกลับบ้านล่วงหน้าตั้งแต่มาอยู่ได้ 2 อาทิตย์ จนเพื่อนที่ทำงานงงว่า ยูเพิ่งมา ทำไมจะกลับแล้วล่ะ ก่อนกลับประมาณ 1 เดือน เพื่อนในก๊วนสนิทแชทมาหา ทวงถามถึงทริปประจำปีที่ปีนี้ยังไม่มีกำหนดการใดๆ ไอเราก็ไม่อยากเสียทั้งเงินและวันลาบินไปบินมาหลายๆรอบ ก็เลยนัดไปท่องป่าในคราวเดียวกันนี้เลย ฉันเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นตามสภาพแสงแดด ถ้าฝนตกจะรู้สึกหม่นหมองมาก อีกทั้งยังเกลียดสภาพชื้นแฉะ เลยไม่คิดจะเที่ยวหน้าฝนมาก่อน โดยเฉพาะเที่ยวป่า เพราะมันคงอี๋และเละน่าดู แต่ช่วงที่กลับไป (3-8 ต.ค. 2014) เป็นปลายฝนต้นหนาว ก็เลย เอาวะ ลองเปลี่ยนบรรยากาศเที่ยวป่าหน้าฝนดู ท้าทายและแปลกใหม่ดี ดังนั้นเลยตั้งธีมการเที่ยวครั้งนี้ว่าต้อง “ผจญภัย” ให้มันสุดๆไปเลย ต้องขอบคุณเพื่อนชาวสิงคโปร์จริงๆที่อุตส่าห์แนะนำให้จองตั๋วเครื่องบินกับ Scoot (ปกติรู้จักแต่ Air Asia) ที่มักจะปล่อยตั๋วถูกออกมาทุกวันอังคารเช้าตรู่ โดยจะปล่อยออกมาเป็นช่วงๆ เช่น ตั๋วที่ขายวันอังคารที่จะเป็นของระยะเวลาตั้งแต่ 1 ม.ค. – 15 ม.ค. อังคารหน้า 16 ม.ค.- 1 ก.พ. ...

พอดีโดนเพื่อนชวนเล่นใน facebook ไหนๆทำแล้ว ก็อยากเก็บไว้เป็นส่วนหนึ่งใน Jane Stories 1) แม่เรียกว่า ‘ไอ้แสบ’ เพราะเป็นตัวแสบและขี้เหนียวที่สุดในบ้าน ตอนเด็กๆแม่พาไปไหน งานเค้าล่มที่นั่น กรี๊ดร้องจนทุกคนจำได้ ไปกัดลูกชาวบ้านเค้าจนแม่ต้องไปขอโทษ 2) ตอนเด็กๆ กิจกรรมประจำวันเสาร์คือการไปเขาดินกับพ่อ ไปจนยามจำได้ให้เข้าฟรี กลับมาบ้านต้องนั่งดู The land before time ต่อ ดูไปแล้วมากกว่าร้อยรอบ ดูจนวีดีโอพัง 3) ตอนเด็กๆเคยอ้วน อยู่ประถม มัธยม มหาลัยก็อ้วน ทำงานยิ่งสมบูรณ์ แต่ก็สวย ถ้าผอมกว่านี้ชั้นต้องเป็นดาราแน่นอน 4) เป็น morning person ไม่สามารถตื่นสายได้ไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน แม้กระทั้งเสาร์อาทิตย์ ถ้าดึกเกินเที่ยงคืนจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง หงุดหงิด งุ่นง่าน และเพื่อนภาคคอม เวลาทำงานกลุ่ม เมิงก็ชอบนัดทำงานดึกๆกันจัง แล้วก็ว่าตรูไปเด็กอนามัย 5) อยากได้ฟิลลิ่งของการนอนข้ามวัน ตื่นหลังเที่ยงดูบ้าง ตอนนี้กำลังหัดนอนกลางวันวันหยุด อยากมีความสามารถที่คิดจะนอนก็นอนได้ ุ6) ยุคมืดของการเรียนมีอยู่จริง ตอนอนุบาลร้องไห้ตื้อแม่ไม่ยอมมาโรงเรียนทุกวัน มาถึงก็ชอบโดดเรียนไปนั่งกินเป๊บซี่ที่โรงอาหาร เขียนชื่อตัวเองไม่ได้เพราะเขียน ‘ซ’ ไม่เป็นมีโต๊ะพิเศษนั่งข้างคุณครู เรียนได้รองโหล่ ...

post นี้เป็นบันทึกประจำเดือน (เอ๊ะ ยังไง) ที่ฉันคิดอยากจะเขียนเก็บไว้เพราะเมื่อมองย้อนกลับไป รู้สึกว่าตัวเองได้ผ่านเรื่องราวมาเยอะพอสมควร ไม่ได้มีเนื้อหาเข้มข้นมากนัก เป็นการบันทึกเหตุการณ์ตามลำดับเวลา 3 เดือนแรกของการมาทำงานต่างประเทศครั้งแรกของฉัน สองสัปดาห์แรก ดิ้นรนหางาน ด้านได้อายอด สิ่งหนึ่งที่จำเป็นต้องทำ และเกลียดสุดๆคือ ทุกๆวันของการทำงาน ฉันต้องบันทึก “Timesheet” ระบุว่าวันหนึ่งๆ ใช้เวลาในการทำกิจกรรมอะไร เป็นระยะเวลาเท่าไหร่ ใน 8 ชั่วโมง เช่น – 2.5 ชั่วโมงในการทำกิจกรรม a และ b สำหรับโปรเจค ก.ไก่ – 4.5 ชั่วโมงทำกิจกรรม c, d และ e สำหรับโปรเจค ข.ไข่ – 1 ชั่วโมงสำหรับการทำ e-learning เรื่อง f เพื่อพัฒนาตนเอง ยังไม่พอแค่นั้น อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญคือสิ่งที่เรียกว่า “Billable Rate” หรือเวลาที่ถูกใช้ไปในการทำงานที่สามารถคิดเงินลูกค้าได้ นับเป็น Key Performance Index (KPI) หรือดรรชนีตัวชี้วัดความสามารถของการเป็น ...